Στα φοιτητικά χρόνια όλοι θέλανε να πάνε στην Βαρκελώνη. Δεν ξέρω γιατί αλλά όλοι αυτοί που ξέρω (μαζί κι ο εαυτός μου) είχαμε μια μανία με την Βαρκελώνη. Όσοι τα κατάφεραν να πάνε λοιπόν, εκτός από όλα τα άλλα που έμαθαν, έφαγαν και τάπας … μικρά μεζεδάκια σε μέγεθος μπουκιάς πάνω σε μια φέτα ψωμιού. Εδώ να ξεκαθαρίσω ότι τα τάπας δεν είναι χαρακτηριστικό της Βαρκελώνης αλλά της περιοχής της Ανδαλουσίας!
Τα tapas είναι η χαρά του φοιτητή, που μπορεί να δοκιμάσεις μεγάλη ποικιλία και είναι και πολύ οικονομικά συνεπώς δεν θα μπορούσαν να λείπουν τα tapas bars από μια φοιτητούπολη σαν τη Θεσσαλονίκη.
Τα tapas ήταν ο τρόπος που σκέφτηκαν οι Ανδαλουσιανοί πανδοχείς για να καλύπτουν τα ποτήρια με το κρασί, έτσι ώστε να μην σκονίζετε το κρασί τους. Οι λεπτές αυτές φέτες ψωμιού, με διάφορα υλικά από πάνω πο με το πέρασμα του καιρού έγιναν όλο και πιο πολύπλοκες. Εκτός από τον προφανή συνδυασμό του ψωμί-τυρί-αλλαντικό σιγά σιγά τα tapas εξελίχτηκαν και απέκτησαν μια άλλη διάσταση, πάντα σε μέγεθος μπουκιάς όμως. Ελιές , tortillas, πικάντικα ψαρικά ή κρεατικά είναι εκεί για να συνοδεύσουν ένα ποτήρι κρασί ή μπύρα. Κάποτε που βρέθηκα στην Ανδαλουσία μια κυριούλα από εκεί μου είπε ότι λάθος λέμε ότι το fast food είναι αμερικάνικο, στην ουσία εκεί το εφηύραν και είναι τα tapas.
Από την εμπειρία μου νομίζω ότι κάθε φαγητό μπορεί να γίνει tapas…βέβαια αυτό δεν ισχύει για έναν σεφ που θέλει να εξαντλήσει την δημιουργικότητά του σε ένα μικρού μεγέθους γεύμα. Νομίζω πως το ζητούμενο είναι να συμπυκνώσει ο σεφ σε αυτή την μικρή μπουκιά, γεύσεις και υφές που θα ξεχωρίσουν.
Εσύ αν θέλεις να επισκεφτείς δοκιμάσεις αυτές τις μικρές αλλά νόστιμες μπουκιές δεν έχει παρά να κάνεις την κράτησή σου online και δωρεάν μέσα από το e-table σε ένα από τα tapas bar της Θεσσαλονίκης!
