Το «Μπέρδεμα» σαν λέξη μπορεί να τύχει διπλής ανάγνωσης: το ανακάτεμα, τη σύγχιση, την ανακατωσούρα με τη μορφή προβλήματος ή, στη δική μας περίπτωση, το «γλυκό», θετικό, καλαίσθητο και νόστιμο μπλέξιμο που ζει κάποιος όταν επισκέπτεται το φερώνυμο Κηφισιώτικο εστιατόριο.
Η ιστορία του “Μπέρδεμα” ξεπερνά τα 15 χρόνια, γεγονός όχι πολύ συνηθισμένο στην σύγχρονη αθηναϊκή εστιατορική σκηνή, η οποία έχει συνηθίσει να βλέπει, σε μεγάλο βαθμό, επιχειρηματικές προσπάθειες που δεν ξεπερνούν τα 5 – 7 χρόνια, για αρκετούς και διάφορους λόγους. Το γεγονός λοιπόν πως το “παιδί” του Περικλή Φωτιάδη από το 1998, και με μια πολύ μικρή διακοπή “λόγω μετακόμισης”, συνεχίζει ακμαιότατο να σερβίρει το πολυσυλλεκτικό μενού του, είναι ενδεικτικό τόσο της ποιότητας, όσο και της σχέσης με τους πελάτες του.
Στο τελευταίο έχει βοηθήσει και ο έτερος άνθρωπος του μαγαζιού ο Κωνσταντίνος Φωτόπουλος, ένας εξαιρετικά καταρτισμένος άνθρωπος της εστίασης, με σχετικές σπουδές, ο οποίος μας υποδέχτηκε, μας βοήθησε να βρούμε το ιδανικό για τη βραδιά τραπέζι στον υπέροχο κήπο – ίσως ο ομορφότερος των Β. Προαστείων – μας πρότεινε πιάτα από το, μεγάλο πράγματι, μενού και μας τα σέρβιρε με τις απαραίτητες διευκρινήσεις και πληροφορίες. Πάντα χαμογελαστός και αποτελεσματικός.
Το μενού αποτελεί όντως ένα “μπέρδεμα”, αυτός ήταν άλλωστε ο στόχος και του δημιουργού του εστιατορίου “ένας χώρος που μπορεί να συνδυάσει από τραπέζια με λαδόκολλα και φαναράκια με κεριά, μέχρι πολίτικη με ελληνική κουζίνα με γεύσεις και επιρροές από διάφορα άλλα μέρη του κόσμου. Να μπορείς να ακούσεις Pavarotti και Χαρούλα και να νιώθεις πως ταιριάζουν». Αυτή ήταν, μέσες άκρες η περιγραφή του και αυτό έχει πετύχει όντως στην όμορφη μονοκατοικία που στεγάζει το Μπέρδεμα.
Εμείς από τα αρκετά που δοκιμάσαμε ξεχωρίσαμε τα σπασμένα αυγά με σύγκλινο Μάνης, σπαράγγια & τριμμένη πατάτα, το πολίτικο, αρκετά ανάλαφρο Λαχματζούν, το καλοδεμένο και νόστιμο Ριζότο με μανιτάρια από τα πρώτα. Στα κυρίως, ξεχωριστό ήταν το «Hamburger αλλιώς» όπως ονομάζουν το δική τους ελληνοπρεπή εκδοχή αλλά και το χορταστικό και πληθωρικό Αλί Ναζίκ, ένα γιαουρτλού κεμπάμπ δηλαδή με πουρέ μελιτζάνας.
Γλυκά δεν αντέξαμε, αλλά μάθαμε πως ο Σεπτέμβριος, παράλληλα με τις μικρές αλλαγές στο μενού του φαγητού θα φέρει και καζάν ντιπι – λόγος από μόνος του για επίσκεψη.
